Arhimandrit Ničifor Dučić
testamentom je svu svoju imovinu ostavio "srpskom narodu" rasporedivši je na
sledeći način:
"I Svoju uštedu koja je u
mojoj k asi ostavljam Srpskoj Kraljevskoj Akademiji pod imenom "FOND NIĆIFORA
DUČIĆA";
Akademija je vlasna utrošiti
svake godine tri dijela interesa od mojeg fonda; a četvrti će dio redovno
unositi u glavnicu mojega fonda radi umnožavanja dokle god Fond
postoji.
Moja je želja da Akademija
iz Fonda nagrađuje rasprave ili monografije ili cijelo delo iz srpske istorije,
političke, vojničke i crkvene; a može iz srpske filologije, geografije i
etnografije uopće.
Akademija će odrediti i
temate za nagradu; koji ne smeju nikada biti političke sadržine; određivaće
ocenjivače prema struci spisa za nagradu i davaće im pristojnu nagradu za
trud.
Ako bi dosuđena nagrada s
naknadom ocenjivačima bila veća od interesa, Akademija je vlasna spojiti
dvogodišnji interes i izmiriti nagradu. U takvom slučaju neće raspisivati
nagradu za jednu godinu.
S vremenu kad se umnoži moj
fond Akademija je vlasna određivati jedan deo interesa i na druge kulturne
potrebe u Srpstvu.
II Ostavljam:
Srpskoj Kraljevskoj
Akademiji u vlastitost svoje književne radove; svoju sliku od M. Murata za
Akademijinu galeriju.
Svoju knjižnicu Bogosloviji
u Beogradu, s tim da se kao posebna celina smesti u knjižnicu, pošto ima svoje
stelaže i da na njoj bude napisano KNJIŽNICA ARHIMANDRITA NIĆIFORA DUČIĆA,
ZAVEŠTAO BIOGRADSKOJ BOGOSLOVIJI i da takva svagda ostane. Nije dopušteno da se
daju knjige iz te moje knjižnice na čitanje van Bogoslovije.
III Srpskom Narodnom Muzeju
u Beogradu, ostavljam, sva arhimandritska odličja, kao i sva svetovna odličja, i
to: Orden Sv. Save I reda sa lentom, Orden Takovske zvezde II reda, Orden
Takovski s mačevima III reda, Orden Miloša Velikog III reda, bugarski Orden za
Građanske zasluge I reda s lentom, ruski Orden Sv. Ane II i III reda, crnogorski
Orden Danilov za nezavisnost III reda, Orden Belog dvoglavog orla IV reda,
Medalju Zlatnu i Srebrnu za hrabrost, Medalju Miloša Velikog, Zlatnu medalju za
revnosnu službu, Zlatnu spomenicu i Gardijsku spomenicu. Ostavljam, takođe,
Medalje crnogorske srebrne: vera, sloboda, hrabrost; medalju Grahovsku 1858.
godine i medalju za Junaštvo 1862. godine.
Srpskom Narodnom Muzeju,
još, ostavljam sve diplome na ordenje, medalje i članstva akademija i drugih
učenih i humanih društava u Srbiji i van nje; oružje koje sam imao u ustancima i
ratovima za oslobođenje i nezavisnost, kao i jedno narodno odelo u kome sam
vojevao. Jedno zlatno pero u kutiji, spomen od dr Valtazara Bogišića za građu iz
Hercegovine koju sam mu davao za njegove pravne radove.
Sve ove stvari želim da budu
u Muzeju u jednoj grupi, ako je to moguće, a dragocenosti u kasi, s oznakom u
katalogu od koga su.
IV Sve svoje ikone ostavljam
crkvi Sv. Save na Savincu i to: srebrne Matere Božije Iverske i moje krsne slave
Sv. Đorđa".
"Ostavljam:
manastiru Duži i Hercegovini gde sam i počeo učiti i zakaluđerio se 500 dinara u
zlatu; po 100 dinara u zlatu crkvi Sv. Save na Savincu, Bratstvu Bogoslova u
Biogradu, Monaškom udruženju u Srbiji, Svešteničkom udruženju u Srbiji, Društvu
za sirotu decu u Srbiji, Opštinskom Odboru za sirotinju u Biogradu, crkvi Male
Gospođe u Lugu na Trebišnjici, gde sam rođen, srpskoj osnovnoj školi u Trebinju,
manastiru Cetinjskom gde sam postao arhimandrit, manastiru Žitomisliću u
Hercegovini gde sam sa svojim drugom, docnije hercegovačkim mitropolitom,
Serafimom Perovićem ustanovio Duhovnu pripravnu školu za Hercegovinu, srpskom
pjevačkom društvu Gusle u Mostaru, pjevačkom društvu Srpska sloga u Dubrovniku,
srpskom pjevačkom društvu Sloga u Sarajevu, društvu Bratstvo Sv. Sava u
Karlovcima".
