Na samo 11 kilometara od centra Beograda, a uz topčidersku reku i rakovački potok u jednoj pitomoj dolini između dva omanja brda nalazi se manastir Rakovica. Osnovan, prema nepouzdanim narodnim predanjima još u vreme vladavine srpskih kraljeva Dragutina i Milutina, a prema verodostojnoj istorijskoj građi u 16 veku, manastir je tokom svog burnog postojanja pretrpeo nekoliko velikih razaranja da bi ga Knez Miloš konačno obnovio odmah posle drugog srpskog ustanka. U čast Miloševa žena Ljubica, koja je brinula o manastiru, jedan manji konak poneo je njeno ime. U manastiru su sahranjeni Milošev sin Todor, Milošev brat gospodar Jevrem Ob-renović i njegova supruga Tomanija, veliki dobrotvor manastira, njena dva sina, sedam ćerki i dva unuka u velikoj porodičnoj grobnici. A u porti se nalazi i grobnica namesnika Milivoja Blaznavaca i njegove žene Katarine, Jevremove unuke, kao i grob velikog junaka Prvog srpskog ustanka Vasa Čara-pića.
U ovom manastiru, koji je bio svedok mnogih važnih istorijskih događaja, 20. decembra 1909. godine, zamonašio se Nikola Velimirović dobivši novo svetovno ime Nikolaj.
Нема коментара:
Постави коментар