Zoran Mišković: Crkva svete Petke u Majišu

Majiš po srpski ili Majs po mađarski,selo je u mađarskoj Baranji odmah kada se prijeđe granica. Pripada nizu sela koja su sve do početka 20. vijeka bila većinska srpska, ali prvo zbog Rakocijevog ustanka pa onda zbog  Prvog svjetskog rata, srpsko stanovništvo vidno se prorijeđuje. Danas je jedini spomen još Srba u Majišu crkva svete Petke. Crkva je sagrađena krajem 17. stoljeća u centru sela. Bila je više puta obnovljena kao naprijer 1781. ili 1896. g. Zahvaljujući projereju-stavroforu Radovanu Stepanovu ona se od 1981. g. nalazi pod zaštitom države kao kulturni spomenik. Osobena je po svojoj kupoli koja već izdaleka privlači pogleda. Ovdje se nalazi najbogatija i najvrednija kompozicija freski srpskih crkava u Baranji. Njihov stil je poseban, one su djelo do sada nepoznatog umjetnika, koji je odvje vrlo uspješno spojio istočne i zapadne tradicije freskopisanja. Prava je rijetkost da je na jednom mjestu od istog ikonopisca sačuvano toliko freski i ikona. Jedino ova crkva u Mađarskoj je imala takav ikonostas gdje su na zidu bile oslikane freske čiju jednu polovicu i danas možemo da vidimo. U crkvenoj porti nalazi se i srpski pravoslavni krst koji je podignut 1920. godine,a pored tog krsta nalazi se slomljeni kameni krst koji je vjerovatno ostatak groblja koje se nalazilo oko crkve. U crkvenoj porti se nalazi i novi krst koji je podignut 2001. godine. 

Zanimljivost je da kada su se Srbi masovno iselili iz Majiša, onda su u veliki broj sela većinom baranjskih gdje bi došli, toj ulici ili kraju dali naziv "majiški". Tako u selu pored Osijeka koje se zove Čepin, postoji dio koji se zove Majiški kraj. Srbi su ovdje stigli sredinom 18. stoljeća vjerovatno jer se tada mnoge porodice i iz susjednog sela pored Majiša, Lipove također spuštaju do Čepina.Danas na žalost u Majišu više nema Srba. Praznik svete Petke slavi se svake godine i  jedini je praznik i trenutak u godini kada se crkva otvara, a duh Srba ponovno vraća među ulice Majiša.