STEFAN (Boca)

Rođen je u Jospidolu 1916. g, srez Ogulin gde je završio osnovnu školu i nižu gimnaziju. Šestorazrednu bogosloviju je završio u Sarajevu, a potom Bogoslovski fakultet u Beogradu. Od 1940. g. do 1955. g. proveo je u izbeglištvu u Šumadiji, gde je u Kragujevcu bio katiheta i parohijski đakon Episkopa šumadijskog Valerijana. Godine 1955. postaje profesor bogoslovije Svetog Save u Beogradu. Od 1958-59 proveo je na postdiplomskim studijama u Kenterberiju – Engleska. Desetog jula 1959. g. u manastiru Rakovici kod Beograda zamonašio ga je Njegova Svetost patrijarh srpski g.g. German. Dvanaestog jula 1959. g. rukopoložen je za jeromonaha u hramu Svetih apostola Petra i Pavla na Topčideru, te je uskoro proizveden i za arhimandrita. Već na jesen iste godine bio je izabran za Episkopa dalmatinskog. Hirotonija Episkopa dalmatinskog Stefana bila je 9. avgusta 1959. godine u Sabornoj crkvi u Beogradu.

Dolaskom u Eparhiju dalmatinsku zatekao je samo devet sveštenika, ali je vrlo brzo pokrenuo crkveno – duhovni život u ovoj mučeničkoj Eparhiji. Godine 1964. Episkop dalmatinski Stefan oživljava rad drevne krčke bogoslovije Sveta Tri Jerarha. Bio je veliki crkveni pregalac, organizator i propovednik. Svoje značajne propovedi objavio je u pet tomova knljige Pazimo na vreme.

Episkop Stefan se posebno bavio pitanjima prosvete u SPC i bio je predsednik Stalnog prosvetnog odbora pri Svetom Arhijerejskom Sinodu SPC.

Godine 1978. izabran je za Episkopa žičkog, gde se 4. februara 2003. g. i upokojio u manastiru Žiči.