Posle nasilnog premeštaja episkopa Jeroteja (Mutibarića) iz Dalmacije u Budim, od strane bečkog dvora, za episkopa dalmatinskog je postavljen prvi Dalmatinac, arhimandrit krčki Stefan (Knežević).
Rođen je 15. juna 1806. u Oćestovu. Osnovnu školu je završio u Šibeniku, a gimnaziju i bogosloviju u Karlovcima. Bogoslovske studije je zaokružio na Bogoslovskom fakultetu u Černovicama. Rukopoložen je u čin đakona 21. maja 1833, a u čin prezvitera novembra 1835. Arhimandritom manastira Krke je postao na Bogojavljenje 1844. Episkopom dalmatinskim je imenovan 16. marta 1853, a hirotonisan je u Karlovcima 17. maja 1853. od patrijarha Josifa (Rajačića).
Kao i njegovi prethodnici, imao je pre svega da izdrži tešku borbu sa unijatima koji su stalno nasrtali na Srbe u Dalmaciji, ali bez ikakvog uspeha.
U toku svog skoro četrdesetogodišnjeg arhipastirstvovanja, episkop Stefan je u Dalmaciji zaorao duboku brazdu. Podigao je nivo bogoslovije u Zadru, u koju su primani kandidati sa završenom gimnazijom. Osnovao je 1853. konzistoriju i izvršio novu podelu eparhije na okružne protoprezviterate. Njegovim zauzimanjem je u Dalmaciji podignuto četrnaest novih hramova, među kojima i hram na Dalmatinskom Kosovu, koji je mnogo doprineo širenju kulta kneza Lazara u Dalmaciji. Posebnu pažnju je posvetio školovanju siromašne srpske omladine osnivajući u tom cilju razne fondove.
U toku 1870. godine iz sastava Dalmatinske eparhije izdvojena je Boka Kotorska u samostalnu eparhiju, a 1873. su obe eparhije izlučene iz Karlovačke mitropolije i, zajedno sa Bukovinskom eparhijom, ušle su u sastav veštački stvorene Bukovinsko-dalmatinske mitropolije sa sedištem u Beču.
Bogoslovski fakultet u Černovicama ga je, kao i episkope Nikodima (Milaša) i Gerasima (Petranovića), počastvovao počasnim doktoratom bogoslovlja.
Umro je 28. januara 1890. u Zadru, a sahranjen u kapeli svetog Save u manastiru
Krki.
Rođen je 15. juna 1806. u Oćestovu. Osnovnu školu je završio u Šibeniku, a gimnaziju i bogosloviju u Karlovcima. Bogoslovske studije je zaokružio na Bogoslovskom fakultetu u Černovicama. Rukopoložen je u čin đakona 21. maja 1833, a u čin prezvitera novembra 1835. Arhimandritom manastira Krke je postao na Bogojavljenje 1844. Episkopom dalmatinskim je imenovan 16. marta 1853, a hirotonisan je u Karlovcima 17. maja 1853. od patrijarha Josifa (Rajačića).
Kao i njegovi prethodnici, imao je pre svega da izdrži tešku borbu sa unijatima koji su stalno nasrtali na Srbe u Dalmaciji, ali bez ikakvog uspeha.
U toku svog skoro četrdesetogodišnjeg arhipastirstvovanja, episkop Stefan je u Dalmaciji zaorao duboku brazdu. Podigao je nivo bogoslovije u Zadru, u koju su primani kandidati sa završenom gimnazijom. Osnovao je 1853. konzistoriju i izvršio novu podelu eparhije na okružne protoprezviterate. Njegovim zauzimanjem je u Dalmaciji podignuto četrnaest novih hramova, među kojima i hram na Dalmatinskom Kosovu, koji je mnogo doprineo širenju kulta kneza Lazara u Dalmaciji. Posebnu pažnju je posvetio školovanju siromašne srpske omladine osnivajući u tom cilju razne fondove.
U toku 1870. godine iz sastava Dalmatinske eparhije izdvojena je Boka Kotorska u samostalnu eparhiju, a 1873. su obe eparhije izlučene iz Karlovačke mitropolije i, zajedno sa Bukovinskom eparhijom, ušle su u sastav veštački stvorene Bukovinsko-dalmatinske mitropolije sa sedištem u Beču.
Bogoslovski fakultet u Černovicama ga je, kao i episkope Nikodima (Milaša) i Gerasima (Petranovića), počastvovao počasnim doktoratom bogoslovlja.
Umro je 28. januara 1890. u Zadru, a sahranjen u kapeli svetog Save u manastiru
Krki.
http://www.eparhija-dalmatinska.hr/Episkop-StefanK-L.htm
Нема коментара:
Постави коментар