Ilarion Zeremski

Ilarion Zeremski rođen je u Turiji u Bačkoj 27. februara 1865. Maturirao je u Srpskoj gimnaziji u Novom Sadu 1885. Jedno vrijeme učio je prava u Pešti. 1890. završava moskovsku duhovnu akademiju. 1891. dobiva mjesto profesora u karlovačkoj bogosloviji. U bogosloviji je na radu do godine 1911. kada je izabran za vikarnog episkopa. 1914. kao vikarnom episkopu povjerena mu je u administraciju Eparhija gornjokarlovačka. 1919. godine odlazi na konferenciju mira u Parizu kao ekspert za Vojvodinu. 1920. izabran je za profesora bogoslovskog fakulteta u Beogradu. Iste godine izabran je za episkopa gornjokarlovačkog.

Vladika Ialrion bio je čovjek naučnog duha. Dao je čitav niz rasprava iz Svetig Pisma Novog Zavijeta. Najviše svojih radova objavio je u Bogoslovskom glasniku, koji je on 1902. godine osnovao. Bavio se i pitanjima statistike. Napisao je i opširnu raspravu: «Srpski manastiri u Banatu»

I kao episkop bavio se knjigom i naukom. Umro je 1. januara 1931. godine u Plaškom. Položen je u kameni sarkofag koji je za života pravio i postavio u paperti plaščanske katedrale.